به گزارش خبرنگار فرهنگیان پرس، «مصطفی رحماندوست» در مقوله ادبیات دینی کودک و نوجوان اظهار کرد: شاهد گریز از دین هستیم و اعتقادی ندارم که مقوله ادبیات کودک و نوجوان را به دو بخش دینی و غیر دینی تقسیم کنیم.
سخن من کاملاً مبتنی بر دین است، بچه‌ها آنطور که خدا گفته است به فطرت نزدیک هستند، هر چه از بهشت وجود و نیستان وجود بیشتر فاصله می‌گیرند که سن آنها بالاتر رفته است.
لذا اگر حرفی بزنیم که مقبول طبع آنها که تازه از بهشت فاصله گرفتند، شود، حرف دینی زدیم.
وی ادامه داد: تمام تلاش ادبیات کودکان و اگر قرار است بگوییم ادبیات دینی کودکان باید این باشد که بچه‌ها را به فطرتشان برگرداند، فاصله‌ای که در طول عمر از فطرت می‌گیرند، آن را جبران کند.
خوشحالم به ادبیات دینی کودکان پرداخته شود که فاصله با فطرت را چندان به تاخیر نیندازیم و هم معتقدم ادبیات غیر دینی کودکان شاید خیلی خیلی کم باشد.
ادبیات دینی کودک و نوجوان محدود به به احادیث و رویدادهای تاریخی نیست
رحماندوست آوردن مفاهیم دینی و تاریخی در ادبیات کودک را محدود به بازنویسی تاریخ و احادیث دانست و بیان کرد: متاسفانه ادبیات دینی به احادیث و رویدادهای تاریخی محدود شده، اینها ادبیات نیست و این موارد نوعی اطلاع رسانی است.
یک خبری را می‌توان ساده‌تر کرد و می‌توان گفت اخباری مناسب ادبیات دینی کودک و نوجوان نیست و نباید به بچه‌ها آن اخبار را ارائه داد.
نویسنده نامی کودک و نوجوان تصریح کرد: در بازنویسی تاریخی این اتفاق‌ها می‌افتد.
به عنوان مثال وقتی راجع به عاشورا حرف می‌زنیم نمی‌توانیم بالای منبر برای کودکان بگوییم که امام حسینی که دوست داریم را تکه تکه کردند، برای بچه خیلی دردناک است.
باید از شجاعت امام حسین و انتخابش و از پیمودن راه علی (ع) حرف بزنیم. از اینکه چرا اسم همه فرزندان خود را علی گذاشت و اینها قشنگ است.
رحماندوست یادآور شد: در بازنویسی‌ها اگر به جنبه اطلاع رسانی توجه کنیم این دیگر ادبیات نیست.
من هم البته چنین آثاری در حوزه ادبیات دینی کودک و نوجوان داشتم اما ادبیات آن است که مفهوم دینی ممزوج و حل شده در داستان باشد و نه آنکه اطلاع رسانی کند.
