متخصصان کانادایی به تازگی اثبات کرده اند اگرچه «رفتار درمانی شناختی» در درمان بی خوابی موثر است اما به اندازه کافی کاربرد ندارد زیرا معمولا پزشکان از دانش کافی در مورد چگونگی استفاده از این روش درمانی برای بیمارانشان برخوردار نیستند.
یکی از محققان این مطالعه از دانشگاه کویینز در کانادا می گوید: این روش درمانی در صورتی که به درستی به کارگرفته شود بسیار موثر خواهد بود به طوری که با کاربرد آن دیگر به مصرف دارو نیازی نیست و باید در خدمات درمانی اولیه قابل دسترس باشد.
بی‌خوابی مزمن که باعث می‌شود فرد حداقل برای مدت سه ماه یا بیشتر سه شب در هفته خواب خوبی نداشته باشند در ۱۰ تا ۱۵ درصد بزرگسالان مشاهده می‌شود. این بیماری با مشکلاتی دیگر از جمله افسردگی مرتبط است. برای حل این مشکل مصرف قرص‌های خواب‌آور برای دراز مدت توصیه نمی‌شود زیرا با عوارض جانبی همراه است و احتمال وابستگی بدن به این داروها را افزایش می‌دهد. درمان اصلی بی‌خوابی مزمن، روش رفتار درمانی شناختی است که برنامه تغییر ذهنیت و نگرش فرد به خواب است.
به گزارش روزنامه گاردین، یافته‌های محققان حاکی از آن است که رفتار درمانی شناختی برای رفع بی‌خوابی روش موثری است که اثربخشی آن در بهبود خواب تا چند ماه بعد نیز ادامه خواهد داشت.
